DREAM A DAZZLING
Het repeteerverweer van Erik Hazepad
Muziek is in de eerste plaats een uitdrukking van verlangen. Het verlangen van schepper om de toehoorder te ontroeren, om het ‘mooi’ te vinden. Het verlangen naar maakbaarheid. Muziek is geluid dat door mensen wordt gemaakt. De intrinsieke maakbaarheid van muziek verhevigt het verlangen naar maakbaarheid. Vanaf de 2e helft van de 20e eeuw komt dat verlangen, wanhopiger dan ooit tevoren, tot uitdrukking in de rock ’n roll. Zolang er geen Nederlandse benaming van deze muzieksoort bestaat, zijn the lyrics inalienably in English. De vocale boodschap betreft gewoonlijk het verlangen naar liefde. Zwartgallige en weemoedige uitbarstingen worden meer en meer ondersteund door harde ritmes (metal) en golvende harmonieën (symfonische rock). Commerciële belangen in de populaire muziek hebben het verlangen naar ontroering verdrongen door verlangen naar rijkdom en roem, aspecten van maakbaarheid bij uitstek. Het heeft de ontroering naar de achtergrond gedrongen, niet uitgeroeid.
Aware, aware my dream a dazzling
Speed of light
Speed of light STAGNATION
Speed of light
Motion of melancholy
Emotional constraint
Till future beats today my guardian angel holds
The sword of justice ramping raised to strike ere past
Beats yesterday
I’m a foster child, perhaps high-born
More plausible a trifling pawn
Tripping on colliding visions
Of a troubled troubadour
A victim of some victory
In gloom alone ardour
See my rainbow orgy
Breaking through the hoar
By the time I dip my pencil
It has lost all of its colour
I am the ceiling, I am the floor
I am the key, I am the door
Behind which I am colossal
Invisible before the legendary tail spread out
My words remain obscure without
Without my crown a dazzling
Insignificant a dwarf
Easy to be overlooked
In ignorance ignored
Involuntarily incognito
A public secret yet
Extraordinarily out of proportion
Can’t tell head from tail no more!
I am the weft, I am the warp
I am a shipwreck on the shore
I am the failing commodore
Who struck the fatal chord
Beyond me lies the treasure
I’ve been trying to explore
The more ‘twas less than I was after:
To seize extravagance galore
WORDS!
Don’t know what to say no more WORDS! No movement without music WORDS!
Never approved my seclusion
MOTHER! My delusions are worse
(who’s responsible for my birth?)
You were my Big Bang
FATHER! Extinct at last
(slackers never die out fast)
Adopted is something to be
AM I ALONE TO BE FREE? Things go better with…
…out, out, out of the web
Into the glue, out of the black Into
the blue, I command myself
To you…
I AM LOOKING FOR YOU Look at me, look at me
WHERE ARE YOU? I
am
right
here
I share my dream a dazzling
Gourmandise
Banquet STARVATION
A treat
Fixed emotion memory
Frozen sigh of yore
Coagulated signs of what may come are
Death escaping, life embracing
Dazzling aloft
Still I’m a foundling, an orphan or
The child of unknown parents
They are still looking for
An arrow ‘cross the universe
A cross to mark the score
See my naked body
Gleaming through the gore
In excuse of my existence
I must die to be reborn
By the time the phoenix rises
It starts all over, evermore
I am the scabbard, I am the sword
I am the lady, I am the lord
Between me there’s no difference
Than there is ‘tween dying for
Something to live for and
Love I forbore to give
Apart I shall drift…
Schizofrenie is karakteristiek voor droefgeestige 20e eeuwse rockmuziek. Afgezien van het paradoxale streven om een zo groot mogelijk publiek deelgenoot te willen maken van persoonlijk leed dat men niemand toewenst, klinkt de jammerklacht van zelfmedelijden ook als een overwinningskreet. Bowie, Townsend, Waters of Costello, ze zijn semantisch misschien interessant, op papier blijft het wat bloedeloos. Net als bij talloze collectieven domineert de vorm de inhoud. Zolang rijm en ritme van de vocalen maar naadloos aansluiten bij de hormonale samenklank van de gitaren, orgel, sax en drums. Rock ’n roll is emotie. Het is de wisselwerking tussen de schepper en zijn creatie, tussen de speler en zijn publiek, tussen de eenling en het establishment. Het is de ludieke revolte om een boze droom te beëindigen. Keer op keer op keer. Rock ’n roll is repeteerverweer.*