L & B TOESTAND                   HET THEATER VAN ONS WEZEN

 

 

 

De toestand van het Zelf wortelt in de eigen hersenspinsels, zoals alles dat er door geleid wordt. De boodschap wordt verstuurd uit behoefte om zichzelf te beschermen en als het zich bedreigd weet, wordt de inhoud verstoord. Dit is altijd het geval, ook al zal elk Zelf zich door andere zaken bedreigd voelen. Wat het Zelf in zulke situaties denkt, is altijd anders. Dat leidt tot een valse vorm van generalisatie. Onder vergelijkbare omstandigheden reageert het Zelf veelal verschillend.

   De Ziel, daarentegen, reageert altijd op dezelfde manier. Zij reageert op alles dat herkend wordt als de waarheid en nergens anders op. Evenmin doet zij een poging om vast te stellen wat de waarheid is. Zij weet dat waarheid alles is wat Shiva heeft geschapen en weer kan afbreken. Zij maakt volledig deel uit van die schepping, omdat zij onlosmakelijk verbonden is met die goddelijke schepper en sloper.

   Deze toestand is Shiva’s wil. Opbouw en afbraak vallen samen. Hij schiep ons verstand door zijn regie en maakte ons daarmee tot eeuwig klankbord van zijn geest en wil. Zijn woorden kunnen alleen worden gesproken tussen wezens van gelijke orde. Vanzelfsprekend delen zijn schepselen de woorden met hem en op zijn wijze. Zijn woord is onaantastbaar, universeel en onbevooroordeeld. Zonder uitzondering of wijziging. Hierdoor en hiervoor zijn wij door hem gemaakt. Ons verstand kan in de war raken, maar het kan zichzelf niet begiftigen met iets dat niet bestaat. Daarom kan ons verstand de woorden nog wel horen, maar worden we in ons verlangen om ze uit te spreken soms wezenlijk belemmerd. Ons hele wezen bestaat bij de gratie van de vernietiging.

   Ons bestaan wordt bepaald door de wisselwerking tussen schepping en sloop. Ons wezen is volledig ontdaan van dit onderscheid. Het is een toestand waarin het verstand resoneert met de gehele werkelijkheid, inclusief ons Zelf en de Ziel. Hoe meer wij deze toestand beperken, hoe minder wij ons bewust zijn van onze eigen werkelijkheid, die pas volledig wordt in onze herkenning van de algehele werkelijkheid in de goddelijke samenhang met onszelf. Dit is onze werkelijkheid. Ontheilig die niet en deins er niet voor terug. Het is ons werkelijke thuis, onze ware tempel, ons wezenlijke zelf, onze ultieme toestand.

 

 

 

Vrij naar de oertekst van Helen Schucman: Een cursus in wonderen.