SARIMANOKS EMERGENTE DETECTIVE BUREAU

Joehoe, ik ben er weer!

   Mijn uitstapje naar Barbados heeft niet het bedoelde resultaat opgeleverd, namelijk Amanda daad-werkelijk opsporen. Maar ik heb wel iets gevonden waarvan ik niet wist dat ik ernaar op zoek was: de waarheid over mezelf! Uren heb ik moeten wachten voor het vliegtuig kon vertrekken. Vanwege die storm, weet je wel. Als je niets te doen hebt ga je vanzelf nadenken. Op een luchthaven kan het je niet ontgaan dat veel mensen iets met elkaar hebben. Iets dat al het andere achter zich laat in een ratrace naar de waarheid. Ik zag een jongen zijn invalide moeder (?) verzorgen en naast mij zat een jong echt-paar met twee (!) imbeciele kindjes. Er werd gelachen en gehuild en niemand geneerde zich geneerde zich voor openlijke emoties. Dom, dom, dom, dat het pas in de vertrekhal van GAIA tot mij doordrong dat ik niet Amanda maar Annelies moet hebben. Ze spookt voortdurend door mijn hoofd. In het begin dacht ik nog dat het met mijn opdracht te maken had. Maar nu weet ik dat het veel dieper zit. Lange tijd was ik een liefdesontkenner maar nu geloof ik in liefdeswaarheid!

   Seksuele verlangens, het samensmelten met een ander lichaam, een vreemde tong in mijn mond, een derde hand aan mijn geslacht, allemaal heel genoeglijk, maar met een beetje fantasie volstaat zelfhulp. Nee, die oergevoelens zijn nu niet aan de orde. Het gaat om de nabijheid van een soulmate. Ik ben ver-domme echt verliefd!

   Raar woord eigenlijk, verliefd. Alsof het iets is dat al voorbij is, tot het verleden behoort. Terwijl het juist gaat om aanstormende en voortstuwende gevoelens van verlangen. Ik moet haar …

    Ze weet nog niet eens dat ik terug ben!

   Ik zal haar onmiddellijk een berichtje sturen. Dat we elkaar ergens ontmoeten. Ik wil haar zien. Ik moet haar in de ogen kijken als ik mijn ziel blootleg. Ik geloof dat ze me zal begrijpen. De vorige keer liet ze merken dat ze me niet verafschuwd, dat ze openstaat voor… Ik hoef niet bang te zijn.

Liefde is allesomvattend. Wat er over liefde wordt gezegd en geschreven (en wellicht gezwegen) heeft een universeel karakter. De gepassioneerde aantrekkings- en afstotingskrachten lijken wel een motor die de geschiedenis van de mensheid voortstuwt. Maar dat is alleen het geval in de klassieke tragedies en geschriften van grote schrijvers. In kringen van miljoenen anonieme mensen liggen die krachten op de loer als kleine, in de geest van de gewone man en vrouw, gebiedende demonen. Wie de moeite neemt een paar stapjes achteruit te gaan krijgt zicht op de slurfvormige hozen waar de intermenselijke relaties toe leiden en die op hun beurt weer evolutionaire wervelingen van een hogere orde vormen. De vleugelslag van een vlinder kan elders een storm veroorzaken, dat weten we zo langzamerhand wel. Dat chaotische fenomeen geldt echter niet alleen in ruimtelijke zin maar ook in de tijd. Ruimtetijd, weet je wel.

   Sorry, ik draaf weer een beetje door. Dat komt van dat euforische gevoel dat ik de wereld in mijn binnenzak heb. Wat er ook beweerd wordt, mij kan het niet raken. Iedereen mag er het zijne/hare/dijne of wat dan ook van vinden, ik weet toevallig wel hoe het zit. Ik ben onkwetsbaar. Niets kan mij deren. Liefde is een schubbenpantser, een maliënkolder van mithril, een harnas van weerloosheid. Als van een vlinder.

MILITAIR HORLOGE UIT DE EERSTE WERELDOORLOG